Het boek
Het boek bezonken rood gaat over een jonge man genaamd Jeroen Brouwers, dit is niet met toeval. Het boek lijkt sterk veel op het levensverhaal van de auteur zelf. In het boek krijgt Jeroen te horen dat zijn moeder is overleden. Zelf had hij op dat moment gen hechte band met zijn moeder. Na het overlijden van zijn moeder denkt Jeroen terug aan de tijden en verschillenden belevenissen met zijn moeder. Doordat er zoveel verschillenden gebeurtenissen hebben plaatsgevonden, vooral in de jappenkampen, waarbij Jeroen geen besef had dat deze gebeurtenissen wrede gebeurtenissen zijn, verliest hij de liefde voor zijn moeder.
Emotivistisch argument
Bij het lezen van het boek 'bezonken rood' gaan er veel emoties door mij heen. Het ene moment heb je veel medelijden met Jeroen en op het ander moment voel ik veel tegenstrijd met de gevoelens van Jeroen. Zo lees je dat Jeroen als jong kind veel heeft moeten zien en meemaken. Zelf had hij hier op zo een jonge leeftijd geen last van. Naarmate Jeroen ouder wordt zie je dat de gebeurtenis een groot effect heeft op zijn leven. Waar ik tegenstrijd voel met de gevoelens van Jeroen is het moment waarop je er eigenlijk achterkomt, dat hij zijn moeder niet meer lief heeft al is dat wel begrijpelijk.
Stilistisch argument
Het boek van Jeroen Brouwers is op een aparte manier geschreven. Zo is er eigenlijk bijna geen spanning op te merken in het boek, maar voel je wel spanning door de manier van schrijven. Zo heeft Jeroen Brouwers er in dit boek voor gekozen om niet te langdradig om te gaan met de verschillenden verhalen in het boek. Hij schrijft dus heel direct.
Realistisch argument
Jeroen Brouwers heeft dit boek zeer realistisch geschreven. Dit komt onder andere door zijn schrijfstijl waarin hij heel direct is, maar toch wel met details vertelt. Doordat hij veel details vertelt wordt het voor de lezer ook makkelijker voor zich te zien hoe de personages alles daadwerkelijk zien. Een ander reden waarom dit boek zo realistisch is geschreven is het feit dat dit boek autobiografisch is. De auteur heeft zijn eigen naam verwerkt in het boek en schrijft op hoe hij alles heeft meegemaakt/ervaren en hoe hij er 'nu' in het leven voor staat. Realistischer kan bijna niet.
Structureel argument
Heden en verleden lopen door elkaar heen in het boek. Er is geen duidelijke chronologische volgorde. Zo vertelt Jeroen over Liza in verschillenden hoofdstukken die niet achter elkaar komen. Hetzelfde geldt ook voor zijn ervaringen in het jappenkamp en hoe hij er nu voor staat in het leven. Ondanks het feit dat het boek niet chronologisch is, zijn de verhalen wel een samenhangend geheel.
Conclusie
Mijn conclusie voor dit boek is dat het een goed geschreven verhaal is dat vertelt over een jonge man en zijn ontwikkelingen in het leven nadat hij veel obstakels heeft moeten overtreffen. Ik zou dit boek zeker aanraden, omdat hij ook autobiografisch is en je dan de ervaringen van een persoon kunt lezen die dit allemaal echt heeft meegemaakt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten