De passievrucht
Het boek ' de passievrucht ' gaat over een jonge man genaamd Armin, die er achterkomt dat het kind waar hij zo van houdt, nooit zijn eigen zoon kan zijn. Jammer genoeg is de moeder van Bo, Armin's 'zoon' overleden. Armin gaat nu op onderzoek uit naar wie de biologische vader van Bo is, ook wel bekend als "de dader." Armin neemt ons mee op zijn zoektocht naar de biologische vader van Bo, maar of dit hem gaat lukken is natuurlijk de vraag.
Het boek ' de passievrucht ' gaat over een jonge man genaamd Armin, die er achterkomt dat het kind waar hij zo van houdt, nooit zijn eigen zoon kan zijn. Jammer genoeg is de moeder van Bo, Armin's 'zoon' overleden. Armin gaat nu op onderzoek uit naar wie de biologische vader van Bo is, ook wel bekend als "de dader." Armin neemt ons mee op zijn zoektocht naar de biologische vader van Bo, maar of dit hem gaat lukken is natuurlijk de vraag.
Emotivistisch argument
Tijdens het lezen van ' de passievrucht ' krijg je als lezer te maken met verschillende emoties. De passievrucht is een boek dat zich meer neigt naar de realiteit, dan dat hij neigt naar fictie. Dit zorgt ervoor dat je als lezer ook een beetje dichter bij de emotie staat van de hoofdpersoon. Ik persoonlijk voelde veel woede en onbegrip, omdat Amin zo een beetje bedrogen werd door zijn bloed eigen vader en zijn vriendin. Ook is er veel verdriet wanneer de lezer er achter komt, dat de moeder van Bo is overleden.
Realistisch argument
Het boek 'de passievrucht' is heel erg realistisch geschreven. Je zou zelfs kunnen denken dat dit verhaal waargebeurd is. De acties die de hoofdpersoon onderneemt om de biologische vader van zijn 'kind' te vinden, zijn wat mij betreft helemaal niet overdreven en zouden zo echt gebeurd kunnen zijn. Het feit dat het boek zo realistisch lijkt voor de lezer, vind ik hartstikke interessant, omdat ik als lezer zo meer sympathie had voor de hoofdpersoon. Ik kon mij meer plaatsen in zijn gevoelens.
Structurele argument
Karel Glastra van Loon heeft in het boek gebruik gemaakt van een paar flashbacks. Een voorbeeld daarvan is de flashback naar het moment dat Armin zijn eerste ontmoeting heeft met Monika. Verder is het boek op een best chronologische volgorde geschreven, waardoor het voor de lezer makkelijker wordt om door het boek heen te gaan. Het is geen boek waarbij je zelf constant moet puzzelen wanneer wat nou is gebeurd. De lezer maakt het verhaal eigenlijk mee vanuit de ik - persoon, Armin.
Stilistisch argument
Glastra van Loon heeft in zijn boek 'de passievrucht' geen gebruik gemaakt van al te moeilijke woorden en ook waren de zinnen lang genoeg. De stijl waarin hij dit boek heeft geschreven is voor elke lezer goed genoeg om er makkelijk door heen te gaan. Voor mij was de schrijfstijl van het boek erg goed, omdat ik makkelijk kon doorlezen. Er waren geen moeilijke woorden die ervoor zorgden dat ik dan vastliep of het boek minder begreep. Kort gezegd: " Goed gedaan Karel ! "
Mijn conclusie
Dit boek is een echte aanrader voor een ieder. Het thema is erg interessant en door de makkelijke schrijfstijl van Karel, is het boek helemaal niet moeilijk om door te komen. Verder is het boek ook heel goed, omdat je als lezer veel te weten komt over Armin. Je komt erachter dat het leven die hij leidde eigenlijk één grote leugen was. Samen met hem ga je op zoek naar de waarheid. Iedereen die van een beetje mysterie en avontuur houdt, zou dit boek gegarandeerd moeten lezen.
Tijdens het lezen van ' de passievrucht ' krijg je als lezer te maken met verschillende emoties. De passievrucht is een boek dat zich meer neigt naar de realiteit, dan dat hij neigt naar fictie. Dit zorgt ervoor dat je als lezer ook een beetje dichter bij de emotie staat van de hoofdpersoon. Ik persoonlijk voelde veel woede en onbegrip, omdat Amin zo een beetje bedrogen werd door zijn bloed eigen vader en zijn vriendin. Ook is er veel verdriet wanneer de lezer er achter komt, dat de moeder van Bo is overleden.
Realistisch argument
Het boek 'de passievrucht' is heel erg realistisch geschreven. Je zou zelfs kunnen denken dat dit verhaal waargebeurd is. De acties die de hoofdpersoon onderneemt om de biologische vader van zijn 'kind' te vinden, zijn wat mij betreft helemaal niet overdreven en zouden zo echt gebeurd kunnen zijn. Het feit dat het boek zo realistisch lijkt voor de lezer, vind ik hartstikke interessant, omdat ik als lezer zo meer sympathie had voor de hoofdpersoon. Ik kon mij meer plaatsen in zijn gevoelens.
Structurele argument
Karel Glastra van Loon heeft in het boek gebruik gemaakt van een paar flashbacks. Een voorbeeld daarvan is de flashback naar het moment dat Armin zijn eerste ontmoeting heeft met Monika. Verder is het boek op een best chronologische volgorde geschreven, waardoor het voor de lezer makkelijker wordt om door het boek heen te gaan. Het is geen boek waarbij je zelf constant moet puzzelen wanneer wat nou is gebeurd. De lezer maakt het verhaal eigenlijk mee vanuit de ik - persoon, Armin.
Stilistisch argument
Glastra van Loon heeft in zijn boek 'de passievrucht' geen gebruik gemaakt van al te moeilijke woorden en ook waren de zinnen lang genoeg. De stijl waarin hij dit boek heeft geschreven is voor elke lezer goed genoeg om er makkelijk door heen te gaan. Voor mij was de schrijfstijl van het boek erg goed, omdat ik makkelijk kon doorlezen. Er waren geen moeilijke woorden die ervoor zorgden dat ik dan vastliep of het boek minder begreep. Kort gezegd: " Goed gedaan Karel ! "
Mijn conclusie
Dit boek is een echte aanrader voor een ieder. Het thema is erg interessant en door de makkelijke schrijfstijl van Karel, is het boek helemaal niet moeilijk om door te komen. Verder is het boek ook heel goed, omdat je als lezer veel te weten komt over Armin. Je komt erachter dat het leven die hij leidde eigenlijk één grote leugen was. Samen met hem ga je op zoek naar de waarheid. Iedereen die van een beetje mysterie en avontuur houdt, zou dit boek gegarandeerd moeten lezen.
